GÜNLÜK ÇALIŞMA SÜRESİNİN 11 SAATİ AŞMASI “YASAK ÇALIŞMA” KAPSAMINDA İŞÇİYE HAKLI FESİH İMKANI TANIR.

4857 Sayılı İş Kanunu’nun da çalışma süresine ilişkin bir takım düzenlemeler şöyledir;

Fazla Çalışma Ücreti Başlıklı 41'nci maddesinin 8'nci fıkrasında; “Fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda 270 saatten fazla olamaz.”

Çalışma Süresi Başlıklı 63. Maddesinin 2. fıkrasında; “Tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde on bir saati (11 saati) aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabilir.” 

Gece Süresi ve Gece Çalışmaları Başlıklı 69. Maddesinin 3. Fıkrasında; “İşçilerin gece çalışmaları yedi buçuk saati geçemez.” Şeklinde düzenlenmiştir. 

İş Kanunu’nun 41. maddesinde öngörülen fazla çalışmanın yıllık 270 saati aşamayacağına ilişkin düzenleme emredici nitelikte bir düzenleme değildir. Buna göre işçinin yıllık fazla çalışma süresinin 270 saati aşması, bu fazla çalışmaların karşılığı olan fazla çalışma ücreti, işçiye tamamen ödendiği sürece işçiye sırf bu sebeple haklı fesih hakkı vermez. Diğer taraftan, günlük çalışma süresinin 11 saati aşamayacağına ilişkin kural, işçinin dinlenme hakkı bağlamında emredici nitelikte bir düzenleme olarak kabul edilmelidir. 

Yargıtay 22.Hukuk Dairesi 2016/19041 E. 2019/17119 K. Sayılı ilamında; “Somut olayda, davacının fazla çalışma ücretinin ödendiği anlaşıldığından, bu yöndeki talebi reddedilmiştir. Kaldı ki, davacı fesih gerekçesini fazla çalışma ücretinin ödenmemesi değil, fazla çalışma saatleri olarak açıklamıştır. Bu bakımdan, davalı tarafın bu yöndeki temyiz sebebi yerinde görülmemiştir. Davalı tarafça dosyaya sunulan fazla çalışma listeleri incelendiğinde, davacının ara dinlenme süresi hariç olmak üzere günlük 11 saati aşan çalışmalarının bulunduğu tespit edilmektedir. Davacının fazla çalışma yapılmasına onay vermesi halinde dahi, bu onayın 11 saati aşan çalışma süresini kapsadığı kabul edilemez. Yapılan bu açıklamalara göre, fazla çalışma süresinin yıllık 270 saati geçmesi davacıya salt bu sebeple haklı fesih imkanı vermez ise de, günlük çalışma süresinin 11 saati aşması “yasak çalışma” kapsamında değerlendirileceğinden, bu durumun davacıya haklı fesih imkanı tanıdığı dikkate alındığında, davalının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun kararın bu ilave değişik gerekçeyle ONANMASINA” şeklinde belirtilmiştir. 

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/19322 E. 2017 / 9164 K. Sayılı ilamında; “4857 sayılı Kanuna göre günlük 11 saati aşan çalışmalar ile gece çalışmalarında 7,5 saati aşan kısımlar yasak çalışmalar olup bu çalışmalar fazla çalışma açısından 270 saatlik sınır kapsamında değildir.” Şeklinde belirtilmiştir.