SAHTE FATURA DÜZENLEME VEYA KULLANMA (NAYLON FATURA) SUÇU (VUK M. 359)

Sahte fatura düzenleme veya kullanma suçu, diğer adıyla naylon fatura suçu, gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde, varmış gibi fatura düzenlenmesi veya bu şekilde düzenlenen faturanın kullanılmasıdır. Sahte fatura düzenleme veya kullanma suçu, Vergi Usul Kanunu’nun 359. maddesinde bir vergi kaçakçılığı suçu türü olarak düzenlenmiştir.

Faturaya konu iş gerçek bir işlemi veya durumu yansıtmıyor ise düzenlenen veya kullanılan fatura "SAHTE FATURA" (naylon fatura) sayılır. Sahte (naylon) fatura, 213 Sayılı VUK’un 359. maddesine göre, gerçekte herhangi bir hukuki ilişki bulunmadığı halde düzenlenen veya kullanılan fatura olarak tanımlanmaktadır.

Sahte bir faturanın sahte fatura düzenleme veya kullanma suçuna neden olabilmesi için VUK. Maddes 230 da belirtilen zorunlu unsurlara sahip olması gerekir. Aksi takdirde fail sahte fatura düzenleme veya kullanma suçu nedeniyle cezalandırılamaz.

Sahte fatura düzenleme veya kullanma suçunun cezası 3 yıldan 8 yıla kadarhapis cezasıdır (VUK md.359/b). Tarh edilen vergi ve vergi aslına bağlı olarak kesilen cezanın bulunmadığı durumlarda verilecek ceza yarı oranında indirilir.

Sahte fatura düzenleme veya kullanma suçu nedeniyle verginin ziyaa uğratıldığının tespit edilmesine bağlı olarak tarh edilen verginin, gecikme faizi ve gecikme zammının tamamı ile kesilen cezaların yarısı ve buna isabet eden gecikme zammının; soruşturma evresinde ödenmesi halinde verilecek ceza yarı oranında, kovuşturma evresinde hüküm verilinceye kadar ödenmesi halinde ise verilecek ceza üçte bir oranında indirilir.

Vergi Usul Kanunu (VUK) 359. maddede düzenlenen sahte fatura düzenleme ve kullanma suçunun birden fazla takvim yılı veya vergilendirme dönemi içinde aynı suç işleme kararının icrası kapsamında işlenmesi halinde, Türk Ceza Kanununun 43. maddesi uygulanır.

Sahte fatura suçları, şikayete tabi suçlar arasında yer almadığından resen soruşturulur, bu suçlara dair herhangi bir şikayet süresi yoktur. Bu suçlarda dava zamanaşımı süresi 8 yıldır.

Sahte fatura düzenleme veya kullanma suçlarında yargılama yapma görevi, asliye ceza mahkemesi tarafından yerine getirilir.

Vergi idaresi tarafından usulüne uygun bir şekilde hazırlanmış “vergi tekniği raporu” ile “vergi suçu raporu” olmadan mükellef hakkında vergi suçu nedeniyle ceza davası açılamaz.

Sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından açılan kamu davasında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından incelenmesi ve araştırılması gereken hususlar Yargıtay 11. Ceza Dairesi'nin kararlarında şu şekilde açıklanmıştır;

SAHTE FATURA DÜZENLEME SUÇU YÖNÜNDEN;
a-Faturaları kullandığı belirlenen mükellef ... Ltd. Şti. hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,

b-Aynı mükellef hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,

c-Faturaları kullanan şirket yetkililerinin, CMK'nun 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının sorulması,

SAHTE FATURA KULLANMA SUÇU YÖNÜNDEN;
a-Suça konu olan faturaları düzenleyen mükellefler .... Ltd. Şti. ve ... Ltd. Şti. hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının ( .... Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun dosyada olduğu gözetilerek) ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,

b-Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,

c-Faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin, CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin sorulması,

HER İKİ SUÇ YÖNÜNDEN İSE;
Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturayı düzenleyenlere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen ve kullanan mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekmektedir.